Szkiełko pełni bardzo istotną rolę w każdym zegarku. Ochrania jego tarczę przed uszkodzeniem, umożliwia sprawdzenie aktualnej godziny oraz zdobi zegarek. Warto jednak wiedzieć, że nie każde szkiełko w zegarku jest takie samo! Do ich wykonania wykorzystuje się bowiem materiały o zróżnicowanych właściwościach. Szkiełka w zegarkach mogą być hesalitowe, mineralne oraz szafirowe. Mogą posiadać również zróżnicowane kształty.
Jakie właściwości posiadają poszczególne rodzaje szkiełek w zegarkach i które z nich wybrać, by nasz czasomierz był odporny na zarysowania i estetycznie prezentował się przez wiele lat?
Szkiełka hesalitowe w zegarkach – najmniej odporne na zarysowanie szkiełka
Podstawowym rodzajem szkiełek do zegarków są popularne szkiełka hesalitowe. Znajdziemy je głównie w tańszych modelach zegarków, chociaż korzystają z nich także producenci z wyższej półki. Szkiełka hesalitowe posiadają bowiem także niektóre zegarki szwajcarskie Tissot (m. in. modele z wypukłym szkłem), zegarki Longines oraz większość modeli Junghans. Szkiełka hesalitowe stosuje się, gdy uzyskanie nietypowego kształtu nie jest możliwe przy użyciu innych materiałów, ale również w modelach odwzorowujących zegarki sprzed kilkudziesięciu lat.
Szkiełka hesalitowe inaczej nazywane są plastikowymi. Już samo to określenie dobrze oddaje ich właściwości. Szkiełka hesalitowe produkowane są bowiem z oczyszczonego i dodatkowo utwardzonego polipropylenu, tworzywa sztucznego swoimi właściwościami zbliżonego do plastiku. Z tego powodu, szkiełko plastikowe w zegarku nie jest zbyt odporne na zarysowanie. Hesalit posiada bowiem najniższą odporność w skali Mohsa, która wynosi 1. Co to oznacza w praktyce dla osób posiadających zegarek ze szkiełkiem hesalitowym?
Odporność na zarysowania 1 w skali Mohsa mówi nam, że szkiełko w zegarku może zostać zarysowane przez wszystkie minerały, które posiadają od niego wyższą twardość. Może to być np. ziarenko piasku, główny winowajca większości rysek pojawiających się na zegarkach naręcznych.
Szkiełka hesalitowe nie są jednak pozbawione zalet. Należy do nich ich niższy koszt oraz możliwość polerowania szkiełka, co pozwala na usuniecie z niego części rys. Niektórzy producenci decydują się także na dodatkowe wzmocnienie szkiełka hesalitowego. Robi to m. in. niemiecka marka Junghans, która szkiełka hesalitowe wzmacnia odporną na zarysowania powłoką Sicrlan.
Szkiełka mineralne w zegarkach – uniwersalne szkiełka
Znacznie bardziej wytrzymałe od szkiełek hesalitowych są szkiełka mineralne, które pojawiają się w większości zegarków naręcznych. Ich właściwości docenili m. in. producenci zegarków fashion, którzy chętnie stosują szkiełka mineralne w swoim czasomierzach. Posiadają je np. zegarki Daniel Wellington, Michael Kors, DKNY i wiele innych.
Szkiełka mineralne w skali Mohsa posiadają twardość na poziomie 4 (standardowe) lub 5 (dodatkowo utwardzone). Ich ogromna popularność wynika z faktu, że są stosunkowo niedrogie w produkcji oraz wytrzymałe na zarysowania. Zegarek ze szkiełkiem mineralnym nie jest bowiem tak podatny na zarysowania, jak jego odpowiednik ze szkiełkiem hesalitowym. Nadal mogą pojawiać się na nim jednak delikatne ryski, zwłaszcza po styczności z twardszymi minerałami. Grubsze szkła mineralne są również bardzo odporne na zbicie.
Szkiełka szafirowe w zegarkach – najtwardsze i najodporniejsze na zarysowania
Ostatnim rodzajem szkiełek w zegarkach są najdroższe i najbardziej prestiżowe z nich – szkiełka szafirowe. Są one stosowane głównie w zegarkach ze średniej i wyższej półki cenowej. Koszt ich wytworzenia jest bowiem stosunkowo wysoki, co powoduje, że montowane są głównie w bardziej prestiżowych modelach czasomierzy. W szkiełka szafirowe wyposażone są praktycznie wszystkie szwajcarskie zegarki Certina, Tissot oraz Longines.
Szkiełko szafirowe uzyskuje się na bazie korundu i tlenku aluminium. Właściwości tego materiału sprawiają, że szkiełko szafirowe w zegarku posiada twardość na poziomie 7-9 w skali Mohsa. Jest więc materiałem niezwykle twardym i trudnym do zarysowania. W przypadku szkieł o twardości 9 ich zarysowanie jest bowiem możliwe tylko przez diament, który to minerał posiada najwyższą twardość, 10 w skali Mohsa. Szkiełko szafirowe posiada jednak jedną wadę: z uwagi na wysoką twardość jest szczególnie narażone na uderzenia.
Szkło szafirowe charakteryzuje się znakomitą przejrzystością oraz atrakcyjnym wyglądem. Nadaje zegarkowi prestiżowego i luksusowego wyglądu. Jeśli więc planujemy zakup drogiego czasomierza na całe życie, zegarek ze szkiełkiem szafirowym będzie idealnym wyborem!
Szkiełko szafirowe z powłoką antyrefleksyjną
Warto także wiedzieć, że niektóre zegarki ze szkiełkiem szafirowym posiadają dodatkową powłokę antyrefleksyjną. Nadaje ona tarczy zegarka lekko fioletowego odcienia. Jej zastosowanie podnosi czytelność zegarka, gdyż nie powoduje odbijania się od niej światła. Powłoka antyrefleksyjna w zegarkach jest stosowana głównie w modelach z wyższej półki cenowej. Posiadają ją m. in. niektóre zegarki Atlantic, Tissot oraz Seiko. Powłoka antyrefleksyjna w tańszych modelach jest jednowarstwowa, w droższych natomiast często występuje z obydwóch stron szkła.
Kształty szkiełek w zegarkach
Oprócz materiału, szkiełka zegarków mogą między sobą różnić się także kształtem. Najpopularniejsze z nich to szkiełka płaskie, które występują w większości zegarków naręcznych. Nadają one czasomierzowi minimalistycznego wyglądu oraz ładnie się prezentują. Szkiełka płaskie w zegarkach to najczęściej szkiełka mineralne i szafirowe.
Wypukłe kształty szkiełek najczęściej posiadają z kolei szkiełka hesalitowe i mineralne. Spotykać je można w zegarkach w stylu retro, które swoim designem nawiązują do czasomierzy z minionej epoki.
W zegarkach stosuje się także szkiełka o kształcie pudełkowym. Najczęściej są to szkiełka mineralne. Szkiełka pudełkowe znajdziemy w zegarkach z segmentu fashion. Ich ciekawy i niebanalny design podkreśla bowiem unikalny i nowoczesny charakter czasomierza.
Uzyskanie kształtu wypukłego lub pudełkowego (box) jest również możliwe w przypadku szkieł szafirowych, jednak należy pamiętać, iż to nietypowe rozwiązanie znacznie winduje koszty produkcji, a co za tym idzie cenę zegarka. Takie rozwiązanie używane jest w modelach szwajcarskich z najwyższej półki - np. Rado Hyperchrome 1616, TAG Heuer Carrera czy też TAG Heuer Monaco.