Historia zegarmistrzostwa

I. Czasy dawne 

Dawno temu, obserwując gwiazdy i cyklicznie zmieniające się pory roku, człowiek poczuł potrzebę oznaczania czasu w dokładny sposób. Pierwsze tarcze słoneczne, znalezione w Egipcie, datowane są na 3000 lat p.n.e. Jak jednak miał radzić sobie człowiek, gdy słońce przestawało świecić, nocą lub w złą pogodę? Lata mijały, a pomysłowi ludzie wymyślali kolejne formy zegarów: zegary wodne, zegary olejowe, zegary ogniowe. Wszystkie, opracowane w jednym celu – dokładnemu oznaczeniu upływających dni i czasu trwania zjawisk w otaczającej rzeczywistości. Ówczesne czasomierze nie były jednak cudami precyzji.

Upłynęły stulecia i w XIII wieku pojawiły się w różnych częściach świata pierwsze mechaniczne instrumenty do pomiaru czasu. Mechanizmy te, początkowo wykuwane z żelaza, częściej można było spotkać w klasztorach niż w świeckich centrach kultury. Szybko wyposażono je w kuranty lub dzwony, tak by wszyscy mogli dzielić radość nowego odkrycia.

Najstarsze świeckie wieże zegarowe powstały w XIV wieku:

• 1300 Paryż 
• 1365-1373 Bazylea
• 1348 Londyn
• 1368 Wrocław
• 1345 Strasburg
• 1383 Frankfurt nad Menem
• 1356-1361 Norymberga
• 1391 Metz

Wiek XV przyniósł pierwszy zegarek kieszonkowy. Wyprodukował go z żelaza, norymberski ślusarz Peter Henlein. Zegarek mógł pracować przez 40 godzin i był wystarczająco mały, by zmieścić się w kieszeni płaszcza lub w sakwie na pieniądze.

II. Pierwsze zegarki na rękę

Pierwsze zegarki na rękę powstały z idei połączenia dwóch rodzajów biżuterii: znanych od stuleci, bransolet różnego typu i nowych, małych zegarków w formie naszyjników lub broszek. Na pierwszą udaną fuzję tych ozdobnych elementów trzeba było czekać do 1790 roku, kiedy to według historyków, genewskie zakłady zegarmistrzowskie Jaquet-Droz (dziś marka Swatch Group) i Leschot wyprodukowały biżuteryjny zegarek na bransolecie.

Bogactwo, produkcją własnych, oryginalnych czasomierzy zapewnił sobie także osobisty jubiler i zegarmistrz Napoleona – Nitot. Jego zegarki z tamtych czasów wskazywały południe na dzisiejszej pozycji godziny 3, co sprawiało pewne trudności przy odczytywaniu aktualnej godziny.
Na początku lat 80-tych XIX wieku niemiecka marynarka wojenna zamówiła dla swoich oficerów dostawę zegarków na rękę na łańcuszkowych bransoletach. Wykonać je miała szwajcarska manufaktura Girard-Perregaux. Było to pierwsze zamówienie zegarków na rękę w seryjnej produkcji, w dziejach światowego zegarmistrzostwa.

W 1930 roku produkcja zegarków na rękę po raz pierwszy osiągnęła poziom wielkości produkcji zegarków kieszonkowych.

Pierwszy prototyp zegarka z mechanizmem kwarcowym powstał w 1967 roku w wyniku prac zespołu złożonego z inżynierów ze Szwajcarii i Japonii. Mechanizm testowany w Obserwatorium w Neuchâtel dalece przewyższał precyzją tradycyjne mechanizmy.